Γυμναζόμαστε για διάφορους λόγους – για την υγεία μας. Γυμναζόμαστε γιατί έχει πλάκα. Γυμναζόμαστε για να αρέσουμε στο αντίθετο φύλλο. Γυμναζόμαστε γιατί στο τέλος της μέρας θέλουμε να κοιτάξουμε στον καθρέπτη και να μας αρέσει αυτό που βλέπουμε.
Όπως είπε και ο Σωκράτης ‘’Είναι ντροπή για έναν άνθρωπο να γεράσει χωρίς να ανακαλύψει πραγματική ομορφιά και δύναμη του σώματος του’’. Εκτός όμως από την επιφανειακή μας ανθρωπολογική και ναρκισσιστική φύση, είναι ένας τρόπος να δείξουμε ευγνωμοσύνη για αυτό το όχημα που μας δόθηκε μέσα από το οποίο βιώνουμε το μεγαλύτερο δώρο – το δώρο της ζωής.
Οι ρίζες του γιατί
Κάποιοι μπορεί να συστηθήκαμε με την γυμναστική σε μεγάλη σχετικά ηλικία όπου μπορεί να μας βοήθησε να ξεπεράσουν μια δύσκολη φάση της ζωής μας ή να κατακτήσουμε ένα στόχο όπως να χάσουμε κάποια κιλά να γίνουμε πιο υγιείς. Άλλοι συστηθήκαμε με τη γυμναστική πολύ νωρίτερα μέσω του πρωταθλητισμού – μέσω ενός αθλήματος που κάναμε όταν ήμασταν μικροί… Και παρότι μπορεί να αποτύχαμε να κατακτήσουμε τον χρυσό μετάλλιο που πάντα ονειρευόμασταν κερδίσαμε κάποιες αρχές και αρετές που όσο μεγαλώνουμε μας βοηθάει να τις διατηρήσουμε και πολλές φορές να της διευρύνουμε ακόμη παραπάνω.
Δεν είμαστε όλοι μας γεννημένοι για να γίνουμε πρωταθλητές, να σπάσουμε ρεκόρ και να πάρουμε το χρυσό στου Ολυμπιακούς. Μπορούμε όμως να σπάσουμε τα προσωπικά μας ρεκόρ, να αγγίξουμε την κορυφή της προσωπικής μας τελειότητας και κάθε μέρα να κερδίζουμε τον μεγαλύτερο μας αντίπαλο· ο οποίος δεν είναι κανένας άλλος παρά εμείς βέβαια…
Γυμναστική. Σχέση ζωής
Έτσι σιγά σιγά αναπτύσσουμε με την γυμναστική μια σχέση ζωής και γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχής μας. Το πάθος αυτής της σχέσης όπως και με κάθε σχέση πάει και έρχεται… Φουντώνει και ξανασβήνει… Όμως κάτι άλλο μένει πάντα. Αυτό το κάτι είναι η ψυχική ενδυνάμωση που προκύπτει παράλληλα με την σωματική. Ο πόνος της επιβάρυνσης στην οποία υποβάλλουμε τους μυς μας, μας κάνει πιο ανθεκτικούς σωματικά και ψυχικά. Γινόμαστε πιο θαρραλέοι στην ζωή και μαθαίνουμε να μην τα παρατάμε όταν το βάρος των δύσκολων καταστάσεων της ζωής πέφτει ξαφνικά πάνω μας. Αρετές όπως επιμονή και υπομονή χτίζονται μαζί με το σώμα μας.
Όπως ξέρετε, τα πρώτα αποτελέσματα στα βάρη έρχονται πολύ γρήγορα… Μετά σταθεροποιούμαστε.. Μετά έρχονται ξανά ανά περιόδους… και κάποια στιγμή παύουν να υπάρχουν. Όμως το ότι σταματάμε να χτίζουμε πιο πυκνές και ισχυρές μυϊκές ίνες ή να βελτιώνουμε το νευρομυικό μας συντονισμό ή ότι δεν μεγαλώνουμε εξωτερικά δεν σημαίνει πως σταματάμε να μεγαλώνουμε εσωτερικά.
Ότι και να περνάμε στην ζωή μας η γυμναστική, το γυμναστήριο και οι αλτήρες μας, οι παραλία και τα αθλητικά μας παπούτσια, ο δρόμος και το ποδήλατο μας θα είναι πάντα εκεί να μας περιμένουν και εκτός από το να εξελίσσουν την φυσιολογία μας, μας εξελίσσουν ως ανθρώπους…
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ
